Archiwum kategorii: Wiersze

*** jestem odległa o niespokojne noce nawet gdy pieścisz mój strach opuszkami palców jak trawą   *** niebo nisko zawisło jakby chciało ogrzać ziemię niebo nisko zawisło może zmęczyło się błękitem niebo nisko zawisło dotykało moich włosów a ja – … Czytaj dalej →

Erotyk dla Piotra uczę się być kobietą kiedy mnie dotykasz od snów nabrzmiałymi palcami uczę się zamykać oczy oddychać rozkwitać drżeć się uczę zmysłowo jak kropla potu na nagich twoich plecach

Konwalie Judasz wydał Go za konwalie pachniały do szaleństwa bliskoziemna kobieta- może sam Belzebub – na rogu wielkiego skrzyżowania przypadkowo końce palców zanurzył trzydzieści to i tak mało za zapach    

Medea współczesna Medea nie namawia nikogo do zbrodni odstawia kocioł zatrute szaty pozornie godzi się ze zdradą męża nie okazuje uczuć nie rozpacza jak kobiety Eurypidesa nawet u psychoanalityka nie wylewa łez zna już subtelne sposoby na zemstę

Izaak syn Abrahama nie jest już posłuszny z podejrzliwością zerka na ojca przeczuwa grymasi przy śniadaniu odsuwa chleb wie że nóż który ma Abraham jest ostry bardzo

Ziemia jałowa więc runąłeś Faetonie w przestrzeń za słupami Herkulesa bardziej bolał upadek niż w dłoniach gorące lejce lituję się nad dolą ikarów nad ich sterczącymi nogami ale nie pomagam wcześnie zrozumiałam: za każdym zakrętem jest morze i stałam się … Czytaj dalej →